Kirov

15 februari

Vanuit Nizhny Novgorod naar Kirov was het een kort stukje, de treinreis duurde maar 7 uur en liep voorspoedig. Eenmaal aan de wandel naar het hostel is mijn eerste indruk van de stad niet heel goed, dit ligt vooral aan mijn humeur maar ook is het donker en er ligt erg veel sneeuw. Dat het hier zo donker is ligt ook aan de ligging, het is de twee naar noordelijkste stad van mijn reis (op Sint Petersburg na). De wandeling gaat licht bergopwaarts en dat is best zwaar helemaal bepakt en bezakt. Ik heb best wel honger. Onderweg kom ik een fruitkraam tegen die op dit tijdstip nog open is, het levert een mooi aanzicht op zo in het donker.

Als ik zo’n beetje op de helft ben besluit ik wat te gaan eten bij een hybride sushi/ pizza restaurant. Ik besluit voor een sushi menu te gaan, en wijs er bij de giechelende meisjes bij de kassa 1 aan op de kaart die er wel lekker uitziet. Ik bestel er een water bij, deze blijkt bij de tafel aangekomen met bubbels te zijn. Dit was niet de bedoeling maar mij ontbeert even de zin om deze te gaan ruilen.

Na zo’n twintig minuten arriveert mijn sushi, een verassende culinaire ervaring. Een deel van de sushi is gefrituurd. In het begin is dit wel lekker, ik heb toch honger en het vult enorm. Ook is er sushi met bacon, dit vind ik dan weer niet kunnen en dit peuter ik er met mijn vork uit. Alle wasabi gaat op, deze is dan ook niet echt scherp. Overigens zijn sushi restaurants in Rusland absoluut geen unicum, je vind ze er veel meer dan in Nederland. Dit had ik zelf niet direct achter Rusland gezocht.

Na de sushi vervolg ik mijn tocht. Eenmaal in de buurt bij het hostel kan ik het niet direct vinden, het blijkt aan de binnenkant van een blok te zitten. In het blok zie ik een doek hangen met 23 en een peil en de logo van het hostel. Ik begrijp niet direct wat hiermee bedoelt wordt maar een vriendelijke buurtbewoner die net met z’n zoontje langs loopt wijst mij erop dat ik bij nummer 23 moet aanbellen. Best logisch. Eenmaal binnen wordt ik niet helemaal gastvrij ontvangen, het meisje dat mij moet inchecken kan geen Engels en kijkt mij aan of dat mijn schuld is. Ik begrijp wel dat er hier niet zo vaak buitenlandse gasten zijn maar dan is even een beetje meewerken toch wel het minste. Een ander meisje die er gast is helpt gelukkig met wat vertalen en ik mag uiteindelijk toch blijven.

Om 22:00 had ik afgesproken om met m’n ouders te gaan skypen omdat het alweer een tijdje was dat ik ze niet gesproken had. Toen ik ze eenmaal in beeld had bleek dat ze bij Michelle (mijn zus) thuis waren omdat bij hun de microfoon van de laptop het niet deed. Een leuke verrassing want zo zag ik m’n neefje (Levi) en Erry (m’n zus d’r vriend) ook. We praten bij over wat ik allemaal al heb meegemaakt en de situatie in Wognum. Ik leefde er helemaal van op en kon goedgezind mijn bed in.

16 februari

De volgende ochtend werd ik wakker om een dagje Kirov te gaan verkennen. TripAdvisor had mij verteld dat er een park was genaamd ‘Alexander Garden’ dat de moeite waard scheen te zijn. Ik vertrok in de richting maar eerst wilde ik nog ontbijten dus ik hoopte onderweg wat tegen te komen. Ik kwam inderdaad wat tegen, een klassiek Russisch buffet restaurant. Kassa want: lekker betaalbaar en veel keuze en je kan je eten gewoon aanwijzen als het opgeschept moet worden ? Sorry dat ik al begonnen was met eten. Het gele wat op een cake lijkt is eigenlijk een omelet.

Na het lekker vullende ontbijt vertrek ik richting het Alexander Park. Mijn indruk dat Kirov niet zo’n wereldstad is wordt bevestigd maar dit vind ik niet perse jammer. Onderweg kom ik een prachtig soviet gebouw tegen, dat bij later opzoeken een gebouw van het ministerie van volksgezondheid te zijn.

Eenmaal bij het Alexander Park is het niet helemaal wat ik er van had verwacht, het wekt niet de indruk een uitzonderlijk park te zijn maar het is wel lekker om überhaupt even aan de rand van de stad te wandelen. Ook heb je vanuit het park een mooi uitzicht over de rivier de Vyatka en de bergen daarachter.

Na de wandeling is het tijd voor lunch. Ik vind richting het centrum een redelijk modern studenten buffet waar de WiFi ook dik in orde is. Omdat ook de koffie er prima en betaalbaar is blijf ik er de rest van de middag hangen om aan mijn website te werken. ‘S avonds eet ik weer bij het typisch Russische buffet.

Daarna chill ik nog wat in het hostel waar de sfeer nu erg chill is aan tafel. Ik ga op tijd naar bed want mij trein gaat de volgende dag alweer om twintig voor zes ’s ochtonds.